شبکه بهداشت و درمان شهریار

سبز آمدي، سرخ رفتي، حال آنکه سپيد سپيد زيستي و صداقت، تنها واژه اي است که برازنده نام توست. تو از زلالي آينه، هر آينه فراتري. در تو کرامت باران موج مي زند. با تلاوت قرآن هم آغوشي و دست هايت، مونس آسمان مدينه اند.

65 سال، عاشقانه زيستي و 34 سال را صادقانه امامت کردي تا پر پر دانه هاي نجابتت به انگور زهرآلود منصور آغشته شد.

اي سعادت سپيد! شب شهادتت اشک مي ريزيم و ستايش مي کنيم غربت ستودني ات را.

از کدام برکه نوشيده اي که دست در دست ملائکه، بال و پرت رهسپار بهشت جاودان شد؟

اي انيس مدام سجاده و هم نشين شبانه قرآن! آفتاب عظمتت هميشه بر فراز آسمان مسلمانان، روشنايي بخش است. تمام سپيده هامان را به صداقت نامت استواريم.

شب شهادتت غمنامه اي مي نويسيم به مظلوميت باران، آن زمان که آسمان غربتت را گريست.

اي ششمين ستاره تابناک امامت و ولايت، صادق آل محمد (صلي الله عليه و آله و سلّم)! نامت را با افتخار به دل هاي غريبمان مي سپاريم تا يادت آرام بخش سينه هاي بي تابمان باشد.