شبکه بهداشت و درمان شهریار

بيماري آنفلوانزا

تعريف آنفلوانزا

 بيماري ويروسي حاد دستگاه تنفسي است که با تب، سردرد، درد عضلاني، تعريق، آبريزش بيني، گلودرد و سرفه تظاهر ميکند. سرفه اغلب شديد و براي مدتي ادامه مييابد ولي ساير نشانه هاي بيماري بعد از ? تا ? روز خود به خود بهبودي پيدا ميکند. شناسايي بيماري معمولاً براساس مشخصات اپيدميولوژيک آن صورت گرفته و موارد تک گير آن را فقط با کمک روشهاي آزمايشگاهي ميتوان تشخيص داد. آنفلوانزا در افراد مختلف ممکن است از ساير بيماريهاي ويروسي دستگاه تنفس قابل تشخيص نباشد. اشکال باليني بيماري متفاوت بوده و ممکن است نشانه هايي مثل سرماخوردگي، برونشيت، پنوموني ويروسي و بيماريهاي حاد غيرقابل افتراق دستگاه تنفسي را نشان دهد. اختلالات دستگاه گوارش (تهوع، استفراغ و اسهال) نيز بروز ميکند و در کودکان ممکن است نشانه هاي گوارشي علامت غالب باشد. در همه گيري آنفلوانزا با سوشهاي ويروسي (H?N?)A و B در حدود ?? درصد کودکان در مدرسه ها مبتلا به عوارض گوارشي شده اند.

اپيدميولوژي
اهميت آنفلوانزا در سرعت انتشار همه گيريها، وسعت و تعداد مبتلايان و شدت عوارض آن، به خصوص ذات الريه ويروسي و باکتريايي مي باشد. در همه گيرهاي بزرگ شکل شديد يا کشنده بيماري بيشتر نزد سالمندان و افرادي که به دليل عوارض مزمن قلبي، ريوي، کليوي، بيماريهاي متابوليک، کم خوني و يا نارسايي ايمني ناتوان شده اند مشاهده ميشود. آنفلوانزا به شکل جهان گير، همه گيريهاي وسيع، کوچک، منطقه اي و تک گير مشاهده مي گردد. در ??? سال گذشته جهان گيريهاي بيماري در سال ???? ،???? و ???? اتفاق افتاده است. ميزان حمله در همهگيريهايي که در اجتماعات بزرگ اتفاق ميافتد معمولاً بين ?? تا ?? درصد است در حالي که در اجتماعات بسته مثل مدرسههاي شبانهروزي و يا خانه سالمندان به ?? درصد و بيشتر ميرسد. همهگيريها در مناطق معتدل بيشتر در زمستان و در نواحي گرمسير بيشتر در ماههاي باراني سال اتفاق ميافتد ولي اين روند فصلي بروز همه گيريها همواره ثابت نبوده و ممکن است موارد تک گير و يا همه گير بيماري در هر مکاني بدون ارتباط با فصل اتفاق افتد. نوترکيبي ويروس بين سروتيپ هاي مختلف ويروس A در خوک و انسان، پرندگان وحشي و اهلي، اردک و بوقلمون گزارش داده شده است. ويروسهاي آنفلوانزايي که جهان گيريهاي سالهاي ????، ????و ???? را به وجود آورده داراي ژنهاي بسيار نزديک به ژن ويروس آنفلوانزاي پرندگان بوده اند.براي اولين بار در دنيا ويروس انفلوانزاي انساني در سال ???? ميلادي جداسازي گرديده است.
علائم
يک فرد مبتلا به آنفلوآنزا ممکن است آبريزش يا گرفتگي بيني را تجربه کند. به گفته مرکز کنترل و پيشگيري بيماري آمريکا، فرد مبتلا به آنفلوآنزا ممکن است علائم زير را تجربه کند:
- دماي بالاي بدن که سه تا چهار روز ادامه دارد
- آبريزش يا گرفتگي بيني
- عرق سرد و لرز
- دردهايي که ممکن است شديد باشند
- سردرد
- خستگي
همه افراد مبتلا به آنفلوآنزا تمام اين علائم را تجربه نمي کنند. به عنوان مثال، فرد مبتلا به آنفلوآنزا ممکن است تب نداشته باشد.
علائم آنفلوآنزا معمولا به طور ناگهاني شکل مي گيرند و نسبت به سرماخوردگي از شدت بيشتري برخوردار هستند. در ابتدا، فرد مبتلا به آنفلوآنزا ممکن است شرايط زير را تجربه کند:
- دماي بالاي بدن
- آبريزش يا گرفتگي بيني
- سرفه خشک
- عرق سرد و لرز
- درد که ممکن است شديد باشد
- سردرد
- خستگي و احساس ناخوشي
- بي اشتهايي
علائم آنفلوآنزا در بزرگسالان
بزرگسالاني که علائم زير را تجربه مي کنند بايد بلافاصله در پي دريافت کمک پزشکي باشند:
- دشواري در تنفس
- درد يا فشار در ناحيه سينه يا شکم
- سرگيجه، سردرگمي، يا از دست دادن هوشياري
- تشنج
- عدم دفع ادرار که ممکن است نشان دهنده کم آبي بدن باشد
- درد شديد، ضعف، و ناپايداري
- تب يا سرفه اي که از بين مي رود و دوباره شکل مي گيرد
- تشديد ديگر مشکلات سلامت موجود  
علائم آنفلوآنزا در کودکان
کودکان معمولا علائمي مشابه با بزرگسالان دارند، اما مي توانند علائم گوارشي مانند تهوع، استفراغ، و اسهال را نيز تجربه کنند.
اگر يک کودک با علائم زير مواجه است بايد بلافاصله کمک پزشکي دريافت کند:
- دشواري در تنفس
- تنفس سريع
- آبي شدن رنگ پوست صورت يا لب ها
- سينه درد يا کشيده شدن دنده ها به سمت داخل هنگام تنفس
- دردهاي شديد
- کم آبي بدن، به عنوان مثال، عدم دفع ادرار براي ? ساعت و گريه بدون اشک
- فقدان هوشياري يا عدم تعامل با ديگران
- تب بالاي ??? درجه فارنهايت (?? درجه سلسيوس) يا هر ميزان تب در کودکي که کمتر از ?? هفته سن دارد
- تب يا سرفه اي که از بين مي رود و دوباره شکل مي گيرد  
- تشديد هر گونه مشکل سلامت موجود ديگر
علائم آنفلوآنزا در نوزادان
آنفلوآنزا مي تواند براي نوزادان خطرناک باشد. در صورت مشاهده علائم، پدر و مادر يا سرپرست نوزاد بايد در پي دريافت کمک پزشکي فوري باشند.
از علائم آنفلوآنزا در نوزادان مي توان به موارد زير اشاره کرد:
- خستگي بسيار زياد
- سرفه و گلو درد
- آبريزش يا گرفتگي بيني
- تب ??? درجه فارنهايت (??.? درجه سلسيوس) يا بيشتر
- استفراغ يا اسهال
نوزاد به دريافت کمک پزشکي اضطراري نياز دارد اگر با علائم زير مواجه است:
- تمايلي ندارد فردي وي را نگه دارد
- پوست وي به رنگ آبي يا خاکستري تغيير کرده است
- به سرعت نفس مي کشد يا با دشواري در تنفس مواجه است
- تب همراه با يک راش پوستي دارد
- علائمي را تجربه مي کند که از بين مي روند و دوباره شکل مي گيرند
- نشانه هاي کم آبي بدن، به عنوان مثال عدم دفع ادرار، را نشان مي دهد
- از خواب بيدار نمي شود يا تعاملي با ديگران ندارد
- استفراغ شديد و پايدار را تجربه مي کند
 
 
علائم آنفلوآنزا
اگر فردي با علائم زير مواجه باشد ممکن است به آنفلوآنزاي نوع  A مبتلا شده باشد:
- تب و لرز
- سردرد
- دردهاي عضلاني
- خستگي
- ضعف
- آبريزش يا گرفتگي بيني
- گلو درد و سرفه
درمان
بيشتر افراد قادر هستند آنفلوآنزا را در خانه درمان کنند. ترکيبي از درمان هاي مبتني بر سبک زندگي و داروهاي بدون نسخه مي توانند به تسکين علائم آنفلوآنزا کمک کنند.
داروهاي مسکن مي توانند به مديريت سردرد و دردهاي بدن کمک کنند. يک پزشک مي تواند بهترين گزينه ها را توصيه کند.
برخي داروهاي مسکن، مانند آسپرين، براي افراد زير ?? سال مناسب نيستند. استفاده از آسپرين در اين سنين مي تواند ابتلا به «سندرم ري» (Reye&#??;s Syndrome) را در پي داشته باشد که نوعي اختلال نادر است و مغز و کبد را تحت تاثير قرار مي دهد.
در شرايطي که گزينه هاي بدون نسخه مختلفي در دسترس هستند، مشورت با يک فرد متخصص براي انتخاب بهترين گزينه ها اهميت دارد.
داروهاي آنفلوآنزا
يک ويروس موجب آنفلوآنزا مي شود، از اين رو، آنتي بيوتيک ها تاثيري در درمان اين بيماري نخواهند داشت و داروهاي ضد ويروس بايد تجويز شوند. پزشک تنها زماني آنتي بيوتيک ها را تجويز خواهد کرد که يک عفونت باکتريايي همراه با آنفلوآنزا وجود داشته باشد.
داروهاي ضد ويروس از تکثير ويروس در بدن بيمار پيشگيري مي کنند. از جمله اين داروها مي توان به اسلتاميوير (تاميفلو) و زاناميوير (رلنزا) اشاره کرد. (در حال حاضر  داروي اوسلتاميوير  در همه بيمارستان ها موجود است.
در سال ????، سازمان غذا و داروي آمريکا يک داروي جديد به نام بالوکساوير ماربوکسيل (زوفلوزا) را براي آنفلوآنزاي حاد و بدون عارضه تاييد کرد.
افرادي مي توانند از اين دارو استفاده کنند که ?? ساله يا بزرگ‌تر باشند و در کمتر از ?? ساعت داراي علائم بوده اند.
درمان هاي خانگي براي آنفلوآنزا
زماني که فردي به آنفلوآنزا مبتلا شده است، انجام اقدامات زير ضروري است:
- ماندن در خانه و استراحت به ميزان کافي
- پرهيز از تماس با افراد ديگر تا حد امکان
- گرم نگه داشتن بدن
- مصرف فراوان مايعات و غذاهاي سالم
- پرهيز از الکل
- پرهيز از سيگار زيرا خطر بروز عوارض را افزايش مي دهد
از جمله گزينه هاي ديگر براي مقابله با آنفلوآنزا در خانه مي توان به موارد زير اشاره کرد:
- مصرف آب مرغ
- مصرف چاي هاي گياهان دارويي
- مصرف مکمل هاي ويتامين
با اين وجود، نتايج مطالعات در اين زمينه که موارد بالا مي توانند به درمان آنفلوآنزا کمک کنند يا خير يکدست نيستند.
تشخيص آنفلوآنزا
اگر فردي به واسطه علائم آنفلوآنزا به پزشک مراجعه کند، وي ابتدا درباره علائمي که فرد با آنها مواجه است، پرسش خواهد کرد و يک معاينه بدني انجام مي دهد. پزشک ممکن است از ابزاري شبيه چوب بستني براي بررسي شرايط اين قسمت از بدن بيمار استفاده کند.
 
 
سرماخوردگي يا آنفلوآنزا
آنفلوآنزا و سرماخوردگي داراي برخي علائم شبيه به هم هستند و اين شرايط مي تواند اغلب موجب سردرگمي بيمار شود.
از علائم آنفلوآنزا و سرماخوردگي مي توان به موارد زير اشاره کرد:
- آبريزش يا گرفتگي بيني
- گلو درد
- سرفه
- ناراحتي سينه
- خستگي
با اين وجود، برخي تفاوت ها بين اين دو بيماري وجود دارند:
سرماخوردگي به ندرت با تب همراه است، در شرايطي که تب معمولا يکي از علائم آنفلوآنزا است.
علائم سرماخوردگي معمولا به تدريج شکل مي گيرند، در شرايطي که علائم آنفلوآنزا به طور ناگهاني و به سرعت رخ مي دهند.
علائم سرماخوردگي معمولا از شدت کمتري نسبت به علائم آنفلوآنزا برخوردار هستند.
پس از ابتلا به آنفلوآنزا، فرد ممکن است تا چند هفته با احساس خستگي مواجه باشد.
آنفلوآنزا احتمال بيشري دارد موجب عوارض شود و حتي مي تواند جان بيمار را در معرض خطر قرار دهد.
فصل آنفلوآنزا چه زماني است؟
افراد مي توانند در هر زماني از سال به آنفلوآنزا مبتلا شوند، اما اين بيماري طي فصل آنفلوآنزا شايع‌تر است. زمان و مدت فصل آنفلوآنزا از سالي به سال ديگر تغيير مي کند، اما معمولا در پاييز و زمستان رخ مي دهد.
فعاليت آنفلوآنزا اغلب در ماه اکتبر (مهر) افزايش مي يابد و مي تواند تا اواخر ماه مه (ارديبهشت) ادامه يابد. با اين وجود، اين بيماري از دسامبر (آذر) تا فوريه (بهمن) شايع‌تر است.
پيشگيري
واکسن آنفلوآنزا مي تواند به پيشگيري از اين بيماري کمک کند، اما ??? درصد موثر نيست. افراد بايد برخي اقدامات سبک زندگي را براي کاهش خطر ابتلا به اين بيماري مد نظر قرار دهند که در ادامه به برخي از آنها اشاره شده است.
نکته هاي سبک زندگي براي پيشگيري از آنفلوآنزا
- رعايت بهداشت، از جمله شستشوي منظم دست ها
- تقويت سيستم ايمني بدن از طريق دنبال کردن يک رژيم غذايي سالم
- ترک يا پرهيز از سيگار زيرا افراد سيگاري احتمال بيشتري با عوارض مواجه شوند
- پرهيز از تماس با افراد مبتلا به آنفلوآنزا
همچنين، افراد مبتلا به آنفلوآنزا بايد از تماس با ديگران پرهيز کنند تا احتمال انتقال و گسترش بيماري کاهش يابد.
مسري بودن
ويروس آنفلوآنزا مي تواند از طريق قطرات مايع ريزي که از بدن فرد بيمار سرچشمه مي گيرند، منتقل شود. فرد مبتلا به بيماري مي تواند ويروس را هنگام سرفه، عطسه، صحبت يا تنفس به فرد ديگري تا فاصله ? فوتي (حدودا دو متر) انتقال دهد.
فردي که سالم به نظر مي رسد نيز مي تواند ويروس را يک روز پيش از اين که بروز علائم را تجربه کند به ديگران منتقل کند. به بيان ديگر، اين احتمال وجود دارد که شما ويروس را پيش از اين که خودتان بدانيد بيمار هستيد به ديگران انتقال دهيد. افراد مبتلا به آنفلوآنزا مي توانند براي پنج تا هفت روز پس از ظهور علائم ويروس را به ديگران انتقال دهند.
افرادي داراي سيستم ايمني ضعيف، افراد پير، و کودکان ممکن است ويروس را براي مدت زماني بيشتر از اين به ديگران انتقال دهند.
آنفلوآنزا طي سه تا چهار روز پس از ظهور علائم بسيار مسري است.
انتقال
يک فرد مي تواند در صورت ورود ويروس از طريق دهان، بيني يا چشم به بدن و حمله آن به دستگاه تنفسي با علائم آنفلوانزا مواجه شود.
اين انتقال مي تواند به روش هاي زير رخ دهد:
- فردي که به ويروس مبتلا نيست در نزديکي يا در تماس با فرد مبتلا به آنفلوآنزا باشد.
- فردي که به ويروس مبتلا نيست با سطوح حاوي ويروس در تماس باشد و سپس دهان، بيني يا چشم هاي خود را لمس کند.
پژوهش ها نشان داده اند که حتي تنفس نيز مي تواند به گسترش ويروس آنفلوآنزا منجر شود.
 
دوره نهفتگي
دوره نهفتگي بيماري مدت زماني است که بين آلوده شدن فرد توسط ويروس تا زمان بروز علائم طول مي کشد.
براي آنفلوآنزا اين بازه زماني معمولا حدود ? روز است، اما مي تواند از يک تا چهار روز متغير باشد.
همانگونه که پيشتر نيز اشاره شد، فرد مي تواند حتي پيش از ظهور علائم نيز ويروس را به ديگران انتقال دهد.
آنفلوآنزا در زمان بارداري
آنفلوآنزا مي تواند طي دوران بارداري بسيار جدي‌تر باشد، زيرا بارداري بر چگونگي عملکرد سيستم ايمني بدن تاثير مي گذارد. اگر زن باردار به آنفلوانزا مبتلا شود، ممکن است براي درمان به بستري شدن در بيمارستان نياز داشته باشد.
از عوارض ابتلا به آنفلوآنزا طي دوران بارداري مي توان موارد زير اشاره کرد:
- تولد زودرس
- وزن کم نوزاد هنگام تولد
- زايمان نوزاد مرده
آنفلوآنزا مي تواند براي نوزادان تازه به دنيا آمده مرگبار باشد. خطراتي که مادر را تهديد مي تواند شامل احتمال بيشتر مواجهه با عوارضي مانند برونشيت، و عفونت هاي گوش و خون مي شوند.
آنفلوآنزا چه مدت طول مي کشد؟
علائم آنفلوآنزا به صورت ناگهاني شکل مي گيرند و معمولا دو روز پس از عفونت ظاهر مي شوند. بيشتر علائم پس از حدود يک هفته از بين مي روند، اما سرفه ممکن است براي دو هفته ادامه داشته باشد.
در برخي موارد، فرد ممکن است تا يک هفته پس از بهبود علائم همچنان قابليت انتقال بيماري به ديگران را داشته باشد.
در صورت بروز عوارض، مدت زمان لازم براي بهبودي مي تواند طولاني‌تر شود. برخي عوارض شديد مي توانند اثري بلند مدت، از جمله نارسايي کليوي، بر سلامت فرد داشته باشند.
برخي افراد، خستگي پس از بيماري را براي يک هفته يا بيشتر پس از بهود علائم تجربه مي کنند. آنها ممکن است با احساس خستگي و ناخوشي مداوم مواجه باشند.
جدول زماني
به طور معمول، آنفلوآنزا ممکن است به ترتيب زير پيشرفت کند:
- ويروس معمولا از راه بيني يا دهان وارد بدن فرد شده و وي را آلوده مي سازد.
- پس از يک روز، وي ممکن است قادر به انتقال ويروس به ديگران باشد.
- علائم بيماري يک يا دو روز پس از عفونت ظاهر مي شوند.
- احتمال انتقال بيماري به ديگران در سه تا چهار روز پس از ظهور علائم در بيشترين سطح قرار دارد.
- پس از گذشت چهار روز، تب و دردهاي عضلاني تسکين مي يابند.
- پس از گذشت يک هفته، بيشتر علائم بيماري از بين مي روند.
- خطر انتقال ويروس پنج تا هفت روز پس از ظهور علائم از بين مي رود.
- سرفه و خستگي ممکن است بيش از يک هفته ادامه داشته باشند.
گروه هايي که در معرض خطر بيشتري قرار دارند
آنفلوآنزا معمولا يک بيماري جدي نيست، اما شرايطي ناخوشايند است. برخي افراد ممکن است با بروز عوارض ناشي از بيماري مواجه شوند که برخي از آنها حتي مي توانند زندگي فرد را در معرض خطر قرار دهند.
از جمله عوارضي که مي توانند به واسطه آنفلوآنزا رخ دهند مي توان به موارد زير اشاره کرد:
- سينه پهلوي باکتريايي
- کم آبي بدن
- تشديد بيماري هاي مزمن ديگر، مانند نارسايي احتقاني قلب، آسم، يا ديابت
- مشکلات سينوس و عفونت هاي گوش
خطر تجربه علائم شديد و عوارض آنفلوآنزا در موارد زير بيشتر است:
- بزرگسالاني که بيش از ?? سال سن دارند
- نوزادان و کودکان
- زنان باردار
- افرادي که به بيماري قلبي يا قلبي‌عروقي مبتلا هستند
- افراد که مشکلات سينه، مانند آسم يا برونشيت مبتلا هستند
- افراد که به بيماري کليوي يا ديابت مبتلا هستند
- افرادي که از داروهاي استروئيدي استفاده مي کنند
- افرادي که تحت درمان سرطان قرار دارند
- افرادي که سيستم ايمني ضعيفي دارند
واکسن آنفلوآنزا
بهترين روش براي پيشگيري از آنفلوآنزا دريافت هر ساله واکسن اين بيماري است.
دو نوع واکسن آنفلوآنزا وجود دارند:
واکسن تزريقي آنفلوآنزا: يک متخصص سلامت و بهداشت با استفاده از سرنگ معمولا اين واکسن را در بازو تزريق مي کند. اين نوع براي هر فردي که بيش از شش ماه سن دارد، از جمله افراد سالم و آنهايي که به بيماري هاي مزمن مبتلا هستند، مناسب است.
اسپري بيني واکسن آنفلوآنزا: اين نوع نيز حاوي ويروس هاي آنفلوآنزاي زنده و ضعيف شده است که موجب بيماري نمي شوند.
 
واکسن آنفلوآنزاي فصلي
يک واکسن آنفلوآنزا حاوي ويروس ضعيف شده آنفلوآنزا است که از آن جمله مي توان به موارد زير اشاره کرد:
- ويروس آنفلوآنزاي A (H?N?)
- ويروس (H?N?) آنفلوآنزا
يک يا دو ويروس آنفلوآنزا B
با اين وجود، ويروس ها مي توانند با گذشت زمان سازگار شده و تغيير کنند، از اين رو، دانشمندان ممکن است هر ساله به تنظيم محتواي واکسن ها نياز داشته باشند.
داده هاي کسب شده از برنامه هاي نظارتي بين المللي مي تواند به کارشناسان در پيش بيني انواع احتمالي ويروس که در فصل آنفلوآنزا شايع مي شوند، کمک کنند. محافظت حدود دو هفته پس از دريافت واکسن آغاز مي شود.
عوارض جانبي واکسن آنفلوآنزا
مرکز کنترل و پيشگيري از بيماري آمريکا به اين نکته اشاره دارد که واکسن آنفلوآنزا از سابقه ايمني خوبي برخوردار است و موجب ابتلا به بيماري آنفلوآنزا نمي شود.
فردي که واکسن آنفلوآنزا را دريافت مي کند ممکن است عوارض جانبي زير را تجربه کند، اما شدت آنها خفيف است و معمولا طي چند روز برطرف مي شوند:
- درد، قرمزي و تورم در محل تزريق
- سردرد
- تب
- حالت تهوع
- دردهاي عضلاني
حدود يک تا دو نفر در هر يک ميليون نفر ممکن است پس از دريافت واکسن آنفلوآنزا شرايطي به نام سندرم گيلن باره (Guillain-Barré Syndrom) را تجربه کنند. با اين وجود، احتمال ابتلا به اين شرايط پس از ابتلا به آنفلوآنزا نيز وجود دارد و خطر آن نيز بيشتر از زماني است که فرد واکسن دريافت مي کند. خطر ابتلا به سندرم گيلن باره ممکن است در صورت استفاده از نسخه اسپري بيني واکسن آنفلوآنزا کمتر باشد.
اگر پس از دريافت واکسن، فرد دچار کهير، تورم، و دشواري در تنفس شود بايد در پي دريافت کمک پزشکي فوري باشد زيرا اين موارد ممکن است نشانه اي از يک واکنش آلرژيک باشند. يک واکنش شديد که به نام «آنافيلاکسي» شناخته مي شود مي تواند حتي زندگي فرد را در معرض خطر قرار دهد.
افرادي که قبلا به دريافت يک واکسن واکنش آلرژيک نشان داده اند نبايد از واکسن آنفلوآنزا استفاده کنند.
واکسن آنفلوآنزا و بارداري
دريافت واکسن آنفلوآنزا طي دوران باردراي خطري ندارد و پزشکان آن را توصيه مي کنند. حدود دو هفته طول مي کشد تا پس از دريافت واکسن محافظت در بدن شکل بگيرد. واکسن به جنين نيز منتقل مي شود و مقداري محافظت در برابر آنفلوآنزا نيز براي وي فراهم مي کند.
نوزادان تازه متولد شده نمي توانند واکسن آنفلوآنزا دريافت کنند، اما آنفلوآنزا مي تواند براي آنها خطرناک باشد. دريافت واکسن مي تواند هم براي مادر و هم براي فرزند متولد نشده وي مفيد باشد.
اثربخشي واکسن آنفلوآنزا
واکسن آنفلوآنزا نمي تواند محافظت ??? درصدي در برابر بيماري ايجاد کند زيرا دانشمندان نمي توانند به طور دقيق انواع ويروسي که طي يک فصل شايع مي شوند را پيش بيني کنند.
عوامل مختلفي مي توانند در اثربخشي واکسن آنفلوآنزا در هر سال موثر باشند که از آن جمله مي توان به سن و سلامت کلي فرد دريافت کننده واکسن و همچنين انطباق واکسن با ويروس هاي شايع اشاره کرد.
واکسن آنفلوآنزا و سالمندان
مرکز کنترل و پيشگيري از بيماري آمريکا دريافت واکسن آنفلوآنزا براي افراد ?? ساله و پيرتر را توصيه کرده است. با افزايش سن، احتمال مواجهه با عوارض در صورت ابتلا به آنفلوآنزا بيشتر مي شود.
افراد پيرتر ممکن است به دوز بيشتري از واکسن نياز داشته باشند زيرا سيستم ايمني بدن آنها ممکن است توانايي کمتري براي مقاومت در برابر ويروس آنفلوآنزا داشته باشد. همانگونه که پيشتر اشاره شد، واکسن نمي تواند محافظت ??? درصدي در برابر بيماري ايجاد کند، اما خطر ابتلا به آنفلوآنزا و شدت عوارض آن را کاهش مي دهد.
افراد ?? ساله يا پيرتر مي توانند با پزشک خود درباره دريافت واکسن آنفلوآنزا صحبت کنند. پزشک توصيه هاي لازم و انتخاب بهترين واکسن را ارائه خواهد کرد.
چه زماني به پزشک مراجعه کنيم؟
در موارد زير مراجعه به پزشک اهميت دارد:
- افراد آسيب پذير يا آنهايي که به يک بيماري و مشکل سلامت ديگر مبتلا هستند.
- افرادي که داراي يک سيستم ايمني ضعيف هستند.
- نوزادان يا افرادي که ?? سال يا بيشتر سن دارند.
- افرادي که دماي بدن آنها پس از گذشت چهار تا پنج روز همچنان بالا باقي مانده است.
- افرادي که تشديد علائم بيماري را تجربه مي کنند يا با علائمي جدي مواجه هستند.
- افرادي که با تنگي نفس، سينه درد يا هر دو مواجه هستند.
- افرادي که سرگيجه و غش را تجربه مي کنند.
- افرادي که لرز غير قابل کنترل را تجربه مي کنند.
- سرفه هايي که با توليد خلط سبز يا زرد همراه هستند.
به طور کلي، هر فردي که نگران علائم بيماري خود است بايد براي مشورت و بررسي دقيق شرايط به پزشک مراجعه کند.