شبکه بهداشت و درمان شهریار

به گزارش روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی ایران در شهریار؛ چهارمین جلسه آموزشی با موضوع «خودمراقبتی فردی و سازمانی» روز یکشنبه 27 آبان 1403 با حضور مراقبین سلامت مراکز تابعه در شبکه بهداشت و درمان شهریار برگزار شد.

در این جلسه خانم محمدیان کارشناس آموزش و ارتقاء سلامت شبکه مبحث «خودمراقبتی فردی و سازمانی» را با هدف توانمندسازی مراقبین سلامت در زمینه تربیت سفیران سلامت و جلب مشارکت سازمان ها در ارتقاء سطح سلامت فرد و جامعه آموزش داد.

خودمراقبتی عملکردی آگاهانه و قابل آموزش برای تمامی دورانها و موقعیتهای زندگی است که در این رویکرد تمامی دولت ها، با توسعه سیاست های حامی سلامت، عدالت و توسعه پایدار کشور، امکان زندگی در محیط سالم و انتخاب آزاد، عادلانه و ارزان گزینه های سلامت را برای همه شهروندان فراهم می کنند. در واقع، سلامت محصول مشترک دولت ها، ملت ها و بازار است. مردم با انتخاب گزینه های سالم، سلامت را به عنوان یک ثروت حفظ کرده و ارتقا می دهند. بدیهی است که این انتخاب نیازمند برخورداری از سواد سلامت و تمرین مهارت های خودمراقبتی است. 

خودمراقبتی فردی به عنوان یکی از رویکردهای برنامه ملی خود مراقبتی شامل مراقبت فعال فرد از خود و اعضای خانواده و جامعه می باشد که از طریق تربیت یک نفر سفیر سلامت به ازای هر خانوار انجام می شود. سفیر سـلامت عـضوی از اعـضای خـانواده است که حداقل 8 کلاس سواد خواندن و نوشتن دارد و به صورت داوطلبانه، مسوولیت انتقال مطالب آموخته شده در حوزه سلامت و مراقبت فعال از سلامت خود و اعضای خانواده و جامعه را بر عهده دارد. برای هـر خـانواری کـه فاقـد عضو واجد شرایط باشد، سفیر سلامت افتخاری تربیت خواهد شد «سفیر سلامت افتخاری، فردی است کـه عـلاوه بـر خانوار خود، حداکثر 5 خانوار بدون سفیر سلامت را تحت پوشش قرار می دهد». 

خودمراقبتی سازمانی: فرآیندی انتخابی، مشارکتی و فعال برای ارتقای سلامت یک سازمان است که توسط ائتلافی از اعضای سازمان، طراحی، اجرا، پایش و ارزشیابی می شود.

خودمراقبتی سازمانی یکی از رویکردهای برنامه ملی خودمراقبتی (پنجمین برنامه ملی تحول نظام سلامت در حوزه بهداشت) می باشد که در سال 1394 برای اجرا به تمامی دانشگاههای علوم پزشکی کشور ابلاغ شده است که با هدف کلی ایجاد "محیط کار سالم" و با همکاری کارکنان، کارفرمایان و خانواده های آنها اجرا می شود. در این برنامه، سازمانها به عنوان یک محیط حامی سلامت، برای ارتقای سلامت خود، کارکنان، کارفرمایان و در نهایت جامعه، شورای ارتقای سلامت سازمان را تشکیل داده و مشکلات مربوط به سلامت توسط این شورا شناسایی و اولویت بندی شده و برای مرتفع نمودن مشکلات و چالش های شناسایی شده؛  برنامه ای عملیاتی طراحی، تدوین و اجرا می شود.

اجــرای برنامه های ارتقای سلامت در محل کار، مزایا و منافع قابل توجهی برای سازمانها و کارفرمایان به همراه دارد. که از مهمتری مزایای این برنامه می توان به افزایش بازدهی و بهره وری کارکنان؛ ، افزایش رضایت کارکنان، بهبود فرآیند استخدام و ابقای کارکنان، افزایش تعهدات سازمانی کارکنان و کاهش صدمات و آسیب های شغلی و میزان غرامت شغلی اشـاره کرد. همچنین اجرای این برنامه   ارتقاء دانش سلامت کارکنان و کارفرمایان و همچنین بهبود سلامت جسمی و روانی و رضایت شغلی و سبک زندگی سالم تر آنان را در پی خواهد داشت.

هدف در این رویکرد: خلق محیط فیزیکی و فرهنگ حمایتی و تشویق شیوه زندگی سالم با همکـاری کارکنـان و کارفرمایـان است که در محلها و موقعیتهای مختلف (محل کار دولتی یا خصوصی، مدرسه، دانشگاه، کارگـاه، کارخانه و ... ) که حداقل دارای 20 نفر هستند، اجرا می شود.