شبکه بهداشت و درمان شهریار

سه شنبه، ۲۰ شهریور ۱۴۰۳
۱۴۰۳/۰۶/۲۰

Tuesday, September 10, 2024
2024-09-10

الثلاثاء، ٦ ربیع الاول ١٤٤٦
۱۴۴۶/۰۳/۰۶

تاریخچه روز جهانی پیشگیری از خودکشی

روز جهانی پیشگیری از خودکشی (WSPD) در سال 2003 توسط انجمن بین المللی پیشگیری از خودکشی در همکاری با سازمان بهداشت جهانی (WHO) تأسیس شد. 10 سپتامبر هر سال توجه را بر این موضوع متمرکز می کند و آگاهی سازمان ها، دولت و مردم را افزایش می دهد و پیامی منحصر به فرد می دهد که می توان از خودکشی جلوگیری کرد. تخمین زده می شود که سالانه 703000 نفر در سراسر جهان جان خود را بر اثر خودکشی از دست می دهند. به ازای هر خودکشی، احتمالاً چند نفر دیگر اقدام به خودکشی می کنند و بسیاری دیگر نیز افکار جدی خودکشی دارند. میلیون‌ها نفر از غم و اندوه شدید رنج می‌برند یا در غیر این صورت عمیقا تحت تأثیر رفتارهای خودکشی قرار می‌گیرند. هر مرگ ناشی از خودکشی یک نگرانی بهداشت عمومی است که تأثیر عمیقی بر اطرافیان آنها دارد. با افزایش آگاهی، می توان درصد افرادی که قصد جدی برای خودکشی دارند را کاهش داد.

خودکشی یکی از معضلات جدی اجتماعی و روانی است که به دلایل مختلفی از جمله افسردگی، اضطراب، مشکلات اقتصادی و اجتماعی، و احساس تنهایی رخ می دهد. این پدیده نه تنها بر فرد آسیب دیده تاثیر می گذارد، بلکه خانواده و جامعه را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. پیشگیری از خودکشی نیازمند آگاهی، حمایت اجتماعی و درمان مناسب است. گفتگو درباره احساسات و مشکلات، مراجعه به مشاوران و روانشناسان، و ایجاد شبکه های حمایتی می تواند به کاهش این معضل کمک کند. اهمیت توجه به سلامت روان و فراهم کردن بسترهای حمایتی برای افراد در معرض خطر، امری ضروری است.

نقش روز جهانی پیشگیری از خودکشی

با آگاهی از عوامل خطر خودکشی، می توان اقدامات پیشگیرانه مناسب را انجام داد. همچنین با مداخلات به موقع می توان از خودکشی پیشگیری کرد. درمان های دارویی و روان درمانی می توانند در کاهش افکار و اقدام به خودکشی موثر باشند.

برای کاهش افکار و اقدام به خودکشی، برنامه های راهبردی موثری وجود دارد که می توان به آن ها اشاره کرد:

۱. درمان و مشاوره
- درمان روانی: افسردگی و اختلالات روانی از جمله عوامل اصلی افکار خودکشی هستند. درمان های روان شناختی و مشاوره می توانند به افراد در مدیریت این افکار کمک کنند.

- دارو درمانی: استفاده از داروهای ضد افسردگی و دیگر داروهای روان پزشکی می تواند در کاهش علائم افسردگی و اضطراب موثر باشد.

۲. کاهش دسترسی به ابزار خودکشی
کاهش دسترسی به وسایل و ابزارهایی که ممکن است برای خودکشی استفاده شوند، یکی از راه های موثر در پیشگیری از خودکشی است. این اقدام می تواند شامل محدود کردن دسترسی به سلاح ها، سموم و دیگر ابزارهای خطرناک باشد.

 ۳. ایجاد شبکه های حمایتی
- حمایت اجتماعی: داشتن یک شبکه حمایتی از دوستان و خانواده می تواند به کاهش احساس تنهایی و ناامیدی کمک کند. افراد باید تشویق شوند تا در مواقع بحران به دیگران مراجعه کنند و احساسات خود را با آن ها در میان بگذارند.

-فعالیت های اجتماعی: شرکت در فعالیت های اجتماعی و داوطلبانه می تواند به افراد احساس معنا و هدف بدهد و از افکار منفی دور کند.

۴. مهارت های مقابله با استرس
یادگیری مهارت های مقابله با استرس و انجام فعالیت های سالم مانند ورزش، مدیتیشن و تکنیک های آرامش بخش می تواند به افراد کمک کند تا بهتر با فشارهای زندگی کنار بیایند و افکار خودکشی را کاهش دهند.

۵. آگاهی و آموزش
آموزش عمومی درباره علائم و نشانه های افکار خودکشی و نحوه کمک به افرادی که در معرض خطر هستند، می تواند به پیشگیری از خودکشی کمک کند. این آموزش ها می توانند شامل شناسایی علائم هشداردهنده و نحوه برخورد با افراد در بحران باشند.

این روش ها و استراتژی ها می توانند به کاهش افکار و اقدام به خودکشی کمک کنند و در توسعه تاب آوری خودکشی موثر واقع شوند یا اینکه افراد را در مسیر بهبودی قرار دهند.

تاب آوری خودکشی به توانایی فرد در مقابله با بحران های روحی و روانی اشاره دارد که ممکن است او را به سمت افکار یا اقدام به خودکشی سوق دهد. این مفهوم شامل عوامل متعددی است، از جمله حمایت اجتماعی، مهارت های مقابله ای، و احساس هدفمندی در زندگی. افرادی که تاب آوری بالایی دارند، معمولا بهتر می توانند با استرس ها و چالش های زندگی کنار بیایند و به دنبال راه حل های مثبت و سازنده باشند. تقویت تاب آوری می تواند از طریق مشاوره، آموزش مهارت های زندگی و ایجاد شبکه های حمایتی انجام شود.

مطلب آموزشی در مورد پیشگیری از خودکشی